υπερτατικός

-ή, -ό, Ν

1. υπερτασικός

2. αυτός που προκαλεί υπέρταση.

[ΕΤΥΜΟΛ. < υπερ-* + τατικός (< τατός < συνεσταλμένη βαθμίδα τᾰ- τού τείνω, πρβλ. τάσις)].